दुपारची वेळ होती. मी घरी एकटाच एका कथेवर काम
करत बसलो होतो. दुपारच्या वेळी शक्यतो कुणी
डिस्टर्ब करायला येत नाही. त्यामुळं सलग लिखाण
करता येतं.
कथा जवळजवळ संपवतच आणली होती. इतक्यात
डोअरबेल वाजली. मी कथेच्या क्लायमॅक्समधे इतका
गुंगलो होतो की, कुणीही आलं तरी दार उघडू नये असं
वाटत होतं. दोनदा बेल वाजवून झाल्यावरही मी
जागचा हललो नाही. म्हटलं, असेल कुणीतरी सेल्समन
किंवा पत्ता विचारणारं कुणीतरी. अजून एखाद्या
वेळेस वाजवेल आणि जाईल निघून…
पाचव्यांदा बेल वाजली तेव्हा मात्र उठावंच लागलं.
दार उघडून वसकन् ओरडणारच होतो, पण…
दारात एक तरुण मुलगी उभी होती. काळासावळा रंग,
टप्पोरे डोळे, सरळ नाक, पातळ ओठ. उंची पाचेक
फूटच असेल. अंगात थोडासा ढगळा लाल टी-शर्ट,
खाली निळी जीन्स. डोक्यावर लाल कॅप. एकंदरीत
‘नाजूक’ प्रकारात मोडणारा आयटम.
खांद्यावरची जड बॅग खाली ठेवत ती म्हणाली,
“सॉरी सर, तुम्हाला डिस्टर्ब करतेय. मी ‘युनिक
टॉईज’ कंपनीतून आलेय. तुम्ही आमच्याकडं ‘डेमो
रिक्वेस्ट’ नोंदवली होती ना?”
मला चटकन् आठवेना. युनिक टॉईज, डेमो रिक्वेस्ट…
मी तर एकटाच राहात होतो. खेळणी वगैरे मागवायला
लहान मुलंच नव्हती. मग ही काय म्हणतेय?
“सॉरी मिस्, इतक्यात तरी मी कसली खेळणी
मागवल्याचं आठवत नाही. तुम्ही कदाचित चुकीच्या
पत्त्यावर आला आहात.”
“नाही सर, पत्ता बरोबरच आहे. आणि कदाचित
आम्हाला बरेच दिवस उशिर झाल्यानं तुम्हाला
आठवत नसेल. त्याचं काय आहे, आपल्याकडं या
प्रॉडक्टवर कायद्याची खूप बंधनं आहेत. त्यामुळं
आम्हाला कस्टमरच्या पसंतीनुसार खेळण्यांचे पार्ट्स
वेगवेगळ्या ठिकाणी तयार करुन मागवावे लागतात.
शिवाय, डेमोसाठी आमचा स्टाफसुद्धा खूप कमी
आहे. त्यामुळं डेमो रिक्वेस्ट प्रोसेस करायला दोन ते
तीन महिने लागतात. त्याबद्दल कंपनीतर्फे मी तुमची
माफी मागते.”
मला अजूनही काही अर्थबोध होत नव्हता. दोन-तीन
महिन्यांपूर्वी मी असं काही शोधत होतो का, ते
आठवून पाहिलं. पण नाही. तरीसुद्धा, खेळण्यांचा
डेमो ही काहीतरी वेगळी कन्सेप्ट होती. त्यातून ती
कायद्याची बंधनं वगैरे काहीतरी म्हणाली, त्यामुळं
मला जरा इंटरेस्ट वाटला.
“ठीकाय, तुम्ही आत येऊन बोललात तरी चालेल.”
“थँक्यू मिस्टर सॅम,” असं म्हणून ती आपली बॅग
उचलून आत आली. तिनं ‘सॅम’ म्हटल्यामुळं मला
थोडा संदर्भ लागू लागला. मी ह्या फ्लॅटमधे एक-
दीडच महिन्यांपूर्वी रहायला आलो. त्याआधी इथं
सॅम नावाचा एक फॉरेनर त्याच्या इंडीयन
गर्लफ्रेन्डसोबत रहायचा, असं मला फ्लॅटच्या
मालकानं सांगितलं होतं.. त्या सॅमनंच कसली तरी
‘डेमो रिक्वेस्ट’ पाठवताना हा पत्ता दिला असणार.
पण आता माझी उत्सुकता चाळवली गेल्यानं, मी
‘सॅम’ नाही हे तिला सांगावंसं वाटलं नाही.
“हं, आता बोला कसला डेमो दाखवणार आहात?” दार
बंद करत मी आत आलो. तोपर्यंत बॅगमधून
पाण्याची बाटली काढून ती गटागट पाणी पीत उभी
होती.
पाणी पिऊन झाल्यावर तिनं माझ्याकडं बघितलं. मग
इकडं-तिकडं बघत विचारलं, “घरात लेडीज कुणी
नाही?”
मी म्हटलं, “नाही. पण तुम्ही घाबरु नका. मी तसा
सभ्य माणूस आहे.”
यावर खळखळून हसत ती म्हणाली, “अहो,
घाबरायचा प्रश्न नाही. या जॉबसाठी आम्हाला सर्व
प्रकारचं ट्रेनिंग दिलं जातं. त्यात स्वसंरक्षणासाठी
कराटे, बॉक्सिंगपासून चाकू आणि बंदूक
चालवण्यापर्यंत सगळं शिकवतात. आत्तासुद्धा
माझ्या बॅगेमधे किमान तीन-चार प्रकारची हत्यारं
तुम्हाला सापडतील. त्यामुळं घाबरु तुम्ही नका.
आम्ही ते सगळं इमर्जन्सीमधेच वापरतो. मी
लेडीजचं विचारलं ते डेमोसाठी.”
“अच्छा, अच्छा!” मी अजिबात घाबरलो नाही असं
दाखवत म्हणालो, “त्याचं काय आहे, आत्ता तरी मी
एकटाच आहे घरात. त्यामुळं तुम्ही डेमो मलाच
दाखवा. मी नंतर शिकवेन लेडीजला.”
ती पुन्हा हसायला लागली.
“अहो, तुम्हाला डेमो कसा दाखवणार? खेळणी तर
लेडीजसाठी मागवलीत ना! एनी वे, तुम्ही मला सभ्य
आणि सरळ पुरुष वाटता. त्यामुळं मी स्वतःवर डेमो
दाखवते. नंतर तुम्ही तुमच्या गर्लफ्रेन्डला किंवा
बायकोला तसं करुन दाखवू शकता. तसंही दोघांना ही
खेळणी वापरायची माहिती असेल तर जास्त मजा
येते, असा आमच्या कस्टमर्सचा फीडबॅक आहे.”
एवढं बोलून ती बॅगजवळ जमिनीवरच बसली. बॅगमधून
तिनं एक रंगीत बॉक्स बाहेर काढला. त्यातून
हेडफोनसारखं दिसणारं एक मशिन काढलं.
“आपण या खेळण्यापासून सुरुवात करु. याचा डेमो
मला तुमच्यावरही दाखवता येईल,” असं म्हणत ती
उठली आणि माझ्या जवळ आली. मला आता या
सगळ्या प्रकाराचा अंदाज येऊ लागला होता. पण
तरी हे सगळं अनपेक्षित असल्यानं धाकधूक वाटत
होतीच.
माझ्या हाताला धरुन तिनं सोफ्यापर्यंत आणलं.
सोफ्यावर मला ढकलून ती पुन्हा बॅगकडं गेली. बाहेर
काढून ठेवलेल्या बॉक्समधून तिनं दोन पेन्सिल सेल
घेतले. हातातल्या हेडफोनसारख्या मशिनमधे ते सेल
टाकून तिनं एकदा ऑन-ऑफ करुन बघितलं.
“हे आमच्या कंपनीचं नविन प्रॉडक्ट आहे. याला
म्हणतात ‘बूब सकर’. तुम्ही प्लीज तुमचा शर्ट
काढून ठेवाल का?”
माझी काय बिशाद होती नाही म्हणायची? एक तर
अशी तरुण मुलगी एकांतात शर्ट काढायला सांगतेय,
ही एक्साइटमेंट. आणि दुसरं म्हणजे तिच्या बॅगमधे
असलेली ‘किमान’ तीन-चार प्रकारची हत्यारं!
शर्टची बटणं काढून मी शर्ट अंगावेगळा केला.
तिच्या पुढच्या सूचनेनुसार बनियनदेखील काढून
ठेवला.
हेडफोनसारखं दिसणार्या त्या ‘बूब सकर’ला वायरनी
जोडलेले दोन वाटीसारखे अर्धगोल होते. ते अर्धगोल
माझ्या छातीवर टेकवून तिनं निप्पल्सभोवती
अॅडजस्ट केले. मग खट्याळ हसत ती म्हणाली -
“अगदी ‘बूब्स’ नसले तरी डेमोपुरतं मटेरीयल आहे बर
का इथं! फक्त ‘सकर’च्या लेव्हल टू, लेव्हल थ्री वर
थोडंसं दुखेल तुम्हाला. त्याचं काय आहे ना, हा
‘सकर’ गुळगुळीत स्कीनसाठी डिझाईन केलाय. आता
ज्या भागावर हा वापरायचा तिथं ‘एवढे’ केस
असतील हे त्या डिझायनरला तरी कसं सुचणार
म्हणा.”
असं बोलत असतानाच तिनं रेग्युलेटरवर लेव्हल वन
सेट करुन सकर ‘ऑन’ केला. मला छातीवर हलकासा
झटका बसल्यासारखं वाटलं, पण ते दोन अर्धगोल
आता एकदम फिट बसले होते.
“तुमच्या गैरहजेरीत तुमच्या मैत्रिणीचे हात फार दुखू
नयेत, म्हणून हे खास मशिन आमच्या कंपनीनं
बनवलंय. हे लेव्हल वन वर माउंटींग झालं की हळूहळू
लेव्हल वाढवत न्यायच्या. या अशा…”
असं म्हणत तिनं लेव्हल टू घेतली. आता माझ्या
छातीवरचा दाब वाढल्याचं मला जाणवलं. त्या
अर्धगोलांच्या बॉर्डरमधे केस अडकून ओढले गेल्यानं
थोडं दुखत होतं खरं, पण त्यापुढचं फीलिंग जबरदस्त
होतं.
निप्पलभोवती कुणाचं तरी तोंड असल्याची जाणीव
होती ती. शक्य तितकं ‘मटेरीयल’ तोंडात भरुन
कुणीतरी जोरात ओढतंय, असं वाटत होतं. माझ्या
चेहर्यावर समाधानाचं हसू बघून तिनं रेग्युलेटरवर
लेव्हल थ्री सिलेक्ट केली. अचानक माझ्या
छातीवरचा दाब थांबला. मला वाटलं, मशिन बंद पडलं
की काय. पण तेवढ्यात ते दोन्ही अर्धगोल जागेवरच
फिरु लागले. आधी दोन्ही उजवीकडे थोडेसे गोल
फिरले, मग डावीकडे. त्यानंतर एक डावीकडे, दुसरा
उजवीकडे. दोन-तीन वेळा असं फिरुन झाल्यावर पुन्हा
दाब वाढू लागला, आणि फिरण्याचा स्पीडही.
हातांनी एखाद्या मुलीचे गुबगुबीत स्तन दाबावेत,
पिरगाळावेत, तसंच त्या मशिनचं काम चाललं होतं.
तोंडानं चावणं आणि हातानं पिरगाळणं, या दोन्ही
क्रिया एकाच वेळी होत असल्यानं प्रचंड एक्साईट
व्हायला झालं होतं. आपण कुठं आहोत, कुणासमोर
आहोत, सगळं विसरुन मी सोफ्यावर मागं मान
टाकली आणि ट्रॅकपँटवरुनच माझ्या उत्तेजनेला दाबत
विव्हळू लागलो. आह् आह् ओह् ओह् असे आवाज
माझ्या तोंडून फुटू लागले. तेवढ्यात…
अचानक ‘बूब सकर’ बंद झाला. छातीवरचा पूर्ण दाब
गेला. मी रागानं डोळे उघडून समोर उभ्या असलेल्या
तरुणीकडं बघितलं.
“आय होप यू लाईक्ड इट, सर,” खोडकरपणे हसत
तिनं विचारलं.
“ऑफ कोर्स, येस! पण ते मधेच बंद कसं पडलं?”
“त्याला ऑटो साउंड सेन्सर आहे सर. वेगवेगळ्या
लेव्हल्सनुसार युजरच्या आवाजाच्या तीव्रतेची
पातळी सेट केलेली आहे. यामधे अजून लेव्हल फोर,
लेव्हल फाईव्ह, लेव्हल सिक्स, आणि लेव्हल सेव्हन
इतक्या लेव्हल्स आहेत. पण ‘लेव्हल थ्री’लाच तुम्ही
‘लेव्हल सिक्स’ची आवाजाची पातळी क्रॉस केलीत.
त्यामुळं तुमच्या सुरक्षेसाठी मशिन ऑटो स्वीच
ऑफ झालं.”
“म्हणजे, तुम्ही म्हणताय की मला लेव्हल थ्री सहन
नाही झाली? मग लेव्हल सेव्हनपर्यंत बायका कशा
काय वापरणार हे मशिन?”
“हाच तर खूप मोठा गैरसमज असतो पुरुषांचा, सर.
त्यांना वाटतं की आपणच शारीरिक यातना सोसू
शकतो. आपण किती ताकदवान, यावर ते
स्त्रियांच्या सहनशक्तीची लेव्हल ठरवतात. पण
प्रत्यक्षात स्त्रियाच कित्येक पटींनी सहनशील
आणि ताकदवान असतात. पण पुरुषाचा इगो
सांभाळण्यासाठी त्या हे गैरसमज दूर करण्याचा
प्रयत्न करत नाहीत.”
“छे! मला नाही पटत,” माझा इगो नक्कीच दुखावला
गेला होता. “हे सिद्ध करु शकता तुम्ही?”
“अर्थातच!” एका सेकंदात तिनं उत्तर दिलं आणि
माझ्या छातीवरुन ‘बूब सकर’ काढून घेत ती
म्हणाली, “प्रत्यक्ष हात आणि तोंडाचा फोर्स टेस्ट
करणारं मशिनही आहे माझ्याकडं.”
‘बूब सकर’चा बॉक्स परत बॅगेमधे ठेवून तिनं दुसरी
एक लंबुळकी डबी बाहेर काढली. त्यातून दोन लांब
वायर्सला जोडलेला एक इंडीकेटर काढला.
माझ्यासमोर येऊन तिनं ते मशिन मला बघायला दिलं.
त्या दोन्ही वायर्सच्या टोकांना सुईसारखं काहीतरी
जोडलं होतं. इंडीकेटरच्या डिस्प्लेवर दोन सेक्शन
होते. एकावर लिहिलं होतं, लेव्हल ऑफ फोर्स आणि
दुसर्यावर, लेव्हल ऑफ साउंड.
मी मशिनचं निरीक्षण करेपर्यंत तिनं माझ्यासमोर
स्वतःचा टी-शर्ट काढून टाकला होता. इतका वेळ
त्या ढगळ्या टी-शर्टमुळं माझ्या लक्षात नव्हतं
आलं, पण आता पिवळ्या पुश-अप ब्रामधे तिचे
भरदार स्तन खूपच आकर्षक दिसत होते. तिच्या
काळ्यासावळ्या त्वचेवर एक प्रकारची तुकतुकी
होती. त्यामुळं तिचे सरळ खांदे, ब्रामधून डोकावणारे
भरीव स्तन, सपाट पोट, त्यावर मधोमध खोलगट
बेंबी, हे सगळं शाळीग्रामात घडवलेल्या देवीच्या
मूर्तीसारखं वाटत होतं.
अजिबात न लाजता ती छातीची मादक हालचाल करत
सोफ्यावर माझ्याशेजारी येऊन बसली. मग माझ्या
हातातून ते मशिन घेऊन तिनं दोन्ही वायर्स सरळ
केल्या. मानेनंच मला जवळ यायला खुणावलं. माझी
तर तिच्या छातीवरुन नजरच हटत नव्हती. ते मस्त
गरगरीत गोळे कुस्करण्यासाठी हात शिवशिवत होते
आणि तोंडातून लाळ टपकायचीच बाकी होती.
“उघडा.”
तिच्या आवाजानं मी भानावर आलो. पण काय
करायचं ते न सुचून तसाच तिच्याकडं बघत राहिलो.
“उघडा ना सर. टेस्टींग करायचंय…” असं म्हणत
तिनं स्वतःच माझा हात घेऊन आपल्या छातीवर
ठेवला. तिच्या छातीचा कडकपणा आणि आकार
जाणवून माझ्या अंगात वीज सळसळली. मी झटकन
उठून तिच्या समोर आलो. गुडघ्यांवर बसत मी
दोन्ही हातांनी तिचे गोळे दाबू लागलो.
“असं नाही, सर. हे मशिन जोडल्यावर करा.
त्याआधी ही ब्रा काढावी लागेल.”
मी उत्साहानं ब्राचं हुक चाचपडू लागलो. तिच्या
स्तनांच्या गोलाईमुळं ब्राचं छोटंसं हुक दोन्ही
गोळ्यांच्या मधे लपलं होतं. मी मुश्कीलीनं दोन्ही
गोळे बाजूला करत ते हुक खोललं, तसे उसळी मारुन
दोघे बाहेर आले. दोन्ही हातांनी तिची ब्रा पकडत मी
तिच्या हातांतून सोडवून घेतली. कुठल्याही
आधाराशिवाय ताठ उभे राहिलेले तिचे स्तन, हातांतून
ब्रा सोडवताना होणारी त्यांची मादक हालचाल,
बरोबर मधे नेम लावून बसवल्यासारखे काळे छोटे
मनुके, आणि त्याभोवती साधारण रुपयाच्या
नाण्याएवढी डार्क चॉकलेटी वर्तुळं.
नुसतं बघूनच खाली माझ्या पँटमधे आचके बसू लागले.
“आता हे टेस्टींग मशिन मी माझ्या बूब्सना जोडते.
‘बूब सकर’चं काम मात्र तुम्हाला करावं लागेल.
कराल ना?” गालात जीभ घोळवत तिनं लाडीकपणे
विचारलं.
माझी काय बिशाद नाही म्हणायची!
त्या दोन वायर्सची टोकं तिनं दोन्ही स्तनांच्या
बाजूला चिकटवली. डिस्प्ले इंडिकेटर शेजारी
सोफ्यावरच ठेवला आणि म्हणाली,
“करा आता सुरु. तोंड वापरा, हात वापरा, दाबा,
चावा, पिरगळा. काहीही करा, फक्त या इंडिकेटरवर
लक्ष राहू द्या. तुमची फोर्स लेव्हल आणि माझी
साउंड लेव्हल मॅच होते का, तेवढं बघा.”
पडत्या फळाची आज्ञा स्वीकारुन मी ताबडतोब
तिच्या छातीवर झडप घातली. आधी दोन्ही गोळे
एकदम कुस्करायचा विचार होता. पण अपेक्षेपेक्षा
बरेच मोठे होते तिचे स्तन. म्हणून मग दोन्ही
हातांच्या ओंजळीत एक गोळा पकडून मी तिच्या
कडक निप्पलला जीभ लावली. तिच्या अंगावर शहारा
आलेला मला स्पष्ट जाणवला. दोन्ही हातांनी तिचा
स्तन दाबत मी शक्य तितकं ‘मटेरीयल’ तोंडात
भरायचा प्रयत्न करु लागलो. माझ्या चोखण्याचा
स्पीड वाढेल तशी तिच्या श्वासांची गती वाढत
होती.
हे सगळं सुरु असतानाच माझं त्या इंडीकेटरवरही
लक्ष होतं. मी तिचे गोळे दाबून चोखायला सुरुवात
केली तेव्हा त्यावर फोर्स लेव्हल ‘वन’ दिसत होती,
आणि साउंड लेव्हल ‘झीरो’. मी चोखण्याचा स्पीड
वाढवला तरी तिचा फक्त श्वासच जोरजोरात होत
होता. मग मी चोखणं कमी करुन हातांचा दाब
वाढवला आणि तिचं निप्पल दातांत पकडून जोरात
चावलं.
‘आह्’ असा आवाज करुन तिनं दोन्ही हात माझ्या
डोक्यावर आणले. इंडिकेटरवर साउंड लेव्हल ‘वन’
झाली होती. पण फोर्स लेव्हल ‘टू’ आणि ‘थ्री’ अशी
बदलत होती. मी एका हातानं तिचा एक स्तन
पिरगाळत त्यावरचा निप्पल चावू लागलो. तेव्हाच
दुसरा हात तिच्या दुसर्या स्तनावरुन फिरवत मी
दुसरं निप्पल चिमटीत पकडलं. आता दातांच्या आणि
बोटांच्या चिमटीत दोन्ही निप्पल चिरडले जात होते.
मागे सोफ्यावर मान टाकून ती माझं डोकं आपल्या
छातीवर दाबत होती आणि मोठ्यानं हुंकारत होती.
साउंड लेव्हल ‘टू’ आणि फोर्स लेव्हल ‘फोर’ झाली
होती. पण तिच्या त्वचेचा स्पर्श, स्तनांचा
गुबगुबीतपणा, निप्पल्सची ताठरता, या सगळ्यांमुळं
माझा लंड पूर्ण ताठ होऊन आचके देऊ लागला होता.
तिच्या छातीवरचा फोर्स अजून वाढवण्यासाठी मी
दोन्ही हातांनी धसमुसळेपणा करत तिचे गोळे जमेल
तसे दाबू लागलो, पिरगाळू लागलो. आळीपाळीनं दोन्ही
निप्पल चावू लागलो. मी ते इतक्या जोरात चावले
होते की त्यांचा ताठरपणा कमी होऊन ते थोडे हुळहुळे
झाल्याचं जाणवत होतं. आता इंडिकेटरवर फोर्स
लेव्हल ‘सिक्स’ दाखवत होती. ती माझं डोकं
आपल्या छातीवर दाबत, आपले स्तन अजून माझ्या
तोंडात कोंबत आह् आह् करत सीत्कारत होती. मी
अजून ताकद लावून तिचा स्तन निम्मा-अर्धा तोंडात
भरुन घेतला आणि जीव खाऊन चावला.
आऽऽ करुन जोरात किंकाळी फुटली. साउंड इंडिकेटर
लेव्हल ‘थ्री’ दाखवत असतानाच मी धाडकन मागं
जमिनीवर पडलो. इतका मोठा आवाज होऊनही लेव्हल
‘थ्री’ कशी, याचा विचार करत असताना मला
जाणवलं…
ती किंकाळी माझी होती!
प्रचंड उत्तेजनेनं माझा बांध फुटला होता. जोरात
ओरडून मी खाली पडलो होतो. माझ्या ट्रॅकपँटवर पुढे
मोठ्ठा ओलसर डाग दिसत होता.
ती मात्र स्वतःच्या हातांनी स्वतःचे स्तन आणि
हुळहुळे झालेले निप्पल कुरवाळत होती. माझ्या पँटकडं
आणि माझ्याकडं बघत गर्वानं हसत होती.
“बघितलंत सर? मी म्हणाले होते ना, स्त्रियाच
पुरुषांपेक्षा जास्त सहनशील आणि ताकदवान
असतात. तुम्ही स्वतः किती ‘फोर्स’ सहन करु
शकता आणि तुमच्या गर्लफ्रेन्डवर, बायकोवर किती
‘फोर्स’ वापरता, ते आता कळलं असेल ना तुम्हाला?”
मी काहीच उत्तर देण्याच्या परिस्थितीत नव्हतो.
निमूटपणे तिचं बोलणं ऐकत, माझ्या श्वासांवर
नियंत्रण आणण्याचा प्रयत्न करत खाली
जमिनीवरच बसलो होतो.
“फारच दमलात का सर? पुढच्या खेळण्याची ट्रायल
बघायचीय?” असं विचारत ती सोफ्यावरुन उठली.
इंडीकेटर आणि वायर्स नीट गुंडाळून परत बॅगेत
ठेवत ती अजून काहीतरी शोधू लागली.
आता तिच्या अंगावर फक्त निळी जीन्स होती.
पाठीमागून तिची काळी, भरदार पाठ जाम सेक्सी
दिसत होती. जीन्सच्या फिटिंगमुळं तिचे गरगरीत
नितंबसुद्धा आकर्षक वाटत होते. तिच्या जीन्समागं
लपलेले कलिंगडासारखे गोळे हाताळायला काय मजा
येईल… हिची गांड कपड्यांतूनच एवढी सेक्सी
दिसतीय, खरोखर हिची गांड मारायला मिळाली तर…
करत बसलो होतो. दुपारच्या वेळी शक्यतो कुणी
डिस्टर्ब करायला येत नाही. त्यामुळं सलग लिखाण
करता येतं.
कथा जवळजवळ संपवतच आणली होती. इतक्यात
डोअरबेल वाजली. मी कथेच्या क्लायमॅक्समधे इतका
गुंगलो होतो की, कुणीही आलं तरी दार उघडू नये असं
वाटत होतं. दोनदा बेल वाजवून झाल्यावरही मी
जागचा हललो नाही. म्हटलं, असेल कुणीतरी सेल्समन
किंवा पत्ता विचारणारं कुणीतरी. अजून एखाद्या
वेळेस वाजवेल आणि जाईल निघून…
पाचव्यांदा बेल वाजली तेव्हा मात्र उठावंच लागलं.
दार उघडून वसकन् ओरडणारच होतो, पण…
दारात एक तरुण मुलगी उभी होती. काळासावळा रंग,
टप्पोरे डोळे, सरळ नाक, पातळ ओठ. उंची पाचेक
फूटच असेल. अंगात थोडासा ढगळा लाल टी-शर्ट,
खाली निळी जीन्स. डोक्यावर लाल कॅप. एकंदरीत
‘नाजूक’ प्रकारात मोडणारा आयटम.
खांद्यावरची जड बॅग खाली ठेवत ती म्हणाली,
“सॉरी सर, तुम्हाला डिस्टर्ब करतेय. मी ‘युनिक
टॉईज’ कंपनीतून आलेय. तुम्ही आमच्याकडं ‘डेमो
रिक्वेस्ट’ नोंदवली होती ना?”
मला चटकन् आठवेना. युनिक टॉईज, डेमो रिक्वेस्ट…
मी तर एकटाच राहात होतो. खेळणी वगैरे मागवायला
लहान मुलंच नव्हती. मग ही काय म्हणतेय?
“सॉरी मिस्, इतक्यात तरी मी कसली खेळणी
मागवल्याचं आठवत नाही. तुम्ही कदाचित चुकीच्या
पत्त्यावर आला आहात.”
“नाही सर, पत्ता बरोबरच आहे. आणि कदाचित
आम्हाला बरेच दिवस उशिर झाल्यानं तुम्हाला
आठवत नसेल. त्याचं काय आहे, आपल्याकडं या
प्रॉडक्टवर कायद्याची खूप बंधनं आहेत. त्यामुळं
आम्हाला कस्टमरच्या पसंतीनुसार खेळण्यांचे पार्ट्स
वेगवेगळ्या ठिकाणी तयार करुन मागवावे लागतात.
शिवाय, डेमोसाठी आमचा स्टाफसुद्धा खूप कमी
आहे. त्यामुळं डेमो रिक्वेस्ट प्रोसेस करायला दोन ते
तीन महिने लागतात. त्याबद्दल कंपनीतर्फे मी तुमची
माफी मागते.”
मला अजूनही काही अर्थबोध होत नव्हता. दोन-तीन
महिन्यांपूर्वी मी असं काही शोधत होतो का, ते
आठवून पाहिलं. पण नाही. तरीसुद्धा, खेळण्यांचा
डेमो ही काहीतरी वेगळी कन्सेप्ट होती. त्यातून ती
कायद्याची बंधनं वगैरे काहीतरी म्हणाली, त्यामुळं
मला जरा इंटरेस्ट वाटला.
“ठीकाय, तुम्ही आत येऊन बोललात तरी चालेल.”
“थँक्यू मिस्टर सॅम,” असं म्हणून ती आपली बॅग
उचलून आत आली. तिनं ‘सॅम’ म्हटल्यामुळं मला
थोडा संदर्भ लागू लागला. मी ह्या फ्लॅटमधे एक-
दीडच महिन्यांपूर्वी रहायला आलो. त्याआधी इथं
सॅम नावाचा एक फॉरेनर त्याच्या इंडीयन
गर्लफ्रेन्डसोबत रहायचा, असं मला फ्लॅटच्या
मालकानं सांगितलं होतं.. त्या सॅमनंच कसली तरी
‘डेमो रिक्वेस्ट’ पाठवताना हा पत्ता दिला असणार.
पण आता माझी उत्सुकता चाळवली गेल्यानं, मी
‘सॅम’ नाही हे तिला सांगावंसं वाटलं नाही.
“हं, आता बोला कसला डेमो दाखवणार आहात?” दार
बंद करत मी आत आलो. तोपर्यंत बॅगमधून
पाण्याची बाटली काढून ती गटागट पाणी पीत उभी
होती.
पाणी पिऊन झाल्यावर तिनं माझ्याकडं बघितलं. मग
इकडं-तिकडं बघत विचारलं, “घरात लेडीज कुणी
नाही?”
मी म्हटलं, “नाही. पण तुम्ही घाबरु नका. मी तसा
सभ्य माणूस आहे.”
यावर खळखळून हसत ती म्हणाली, “अहो,
घाबरायचा प्रश्न नाही. या जॉबसाठी आम्हाला सर्व
प्रकारचं ट्रेनिंग दिलं जातं. त्यात स्वसंरक्षणासाठी
कराटे, बॉक्सिंगपासून चाकू आणि बंदूक
चालवण्यापर्यंत सगळं शिकवतात. आत्तासुद्धा
माझ्या बॅगेमधे किमान तीन-चार प्रकारची हत्यारं
तुम्हाला सापडतील. त्यामुळं घाबरु तुम्ही नका.
आम्ही ते सगळं इमर्जन्सीमधेच वापरतो. मी
लेडीजचं विचारलं ते डेमोसाठी.”
“अच्छा, अच्छा!” मी अजिबात घाबरलो नाही असं
दाखवत म्हणालो, “त्याचं काय आहे, आत्ता तरी मी
एकटाच आहे घरात. त्यामुळं तुम्ही डेमो मलाच
दाखवा. मी नंतर शिकवेन लेडीजला.”
ती पुन्हा हसायला लागली.
“अहो, तुम्हाला डेमो कसा दाखवणार? खेळणी तर
लेडीजसाठी मागवलीत ना! एनी वे, तुम्ही मला सभ्य
आणि सरळ पुरुष वाटता. त्यामुळं मी स्वतःवर डेमो
दाखवते. नंतर तुम्ही तुमच्या गर्लफ्रेन्डला किंवा
बायकोला तसं करुन दाखवू शकता. तसंही दोघांना ही
खेळणी वापरायची माहिती असेल तर जास्त मजा
येते, असा आमच्या कस्टमर्सचा फीडबॅक आहे.”
एवढं बोलून ती बॅगजवळ जमिनीवरच बसली. बॅगमधून
तिनं एक रंगीत बॉक्स बाहेर काढला. त्यातून
हेडफोनसारखं दिसणारं एक मशिन काढलं.
“आपण या खेळण्यापासून सुरुवात करु. याचा डेमो
मला तुमच्यावरही दाखवता येईल,” असं म्हणत ती
उठली आणि माझ्या जवळ आली. मला आता या
सगळ्या प्रकाराचा अंदाज येऊ लागला होता. पण
तरी हे सगळं अनपेक्षित असल्यानं धाकधूक वाटत
होतीच.
माझ्या हाताला धरुन तिनं सोफ्यापर्यंत आणलं.
सोफ्यावर मला ढकलून ती पुन्हा बॅगकडं गेली. बाहेर
काढून ठेवलेल्या बॉक्समधून तिनं दोन पेन्सिल सेल
घेतले. हातातल्या हेडफोनसारख्या मशिनमधे ते सेल
टाकून तिनं एकदा ऑन-ऑफ करुन बघितलं.
“हे आमच्या कंपनीचं नविन प्रॉडक्ट आहे. याला
म्हणतात ‘बूब सकर’. तुम्ही प्लीज तुमचा शर्ट
काढून ठेवाल का?”
माझी काय बिशाद होती नाही म्हणायची? एक तर
अशी तरुण मुलगी एकांतात शर्ट काढायला सांगतेय,
ही एक्साइटमेंट. आणि दुसरं म्हणजे तिच्या बॅगमधे
असलेली ‘किमान’ तीन-चार प्रकारची हत्यारं!
शर्टची बटणं काढून मी शर्ट अंगावेगळा केला.
तिच्या पुढच्या सूचनेनुसार बनियनदेखील काढून
ठेवला.
हेडफोनसारखं दिसणार्या त्या ‘बूब सकर’ला वायरनी
जोडलेले दोन वाटीसारखे अर्धगोल होते. ते अर्धगोल
माझ्या छातीवर टेकवून तिनं निप्पल्सभोवती
अॅडजस्ट केले. मग खट्याळ हसत ती म्हणाली -
“अगदी ‘बूब्स’ नसले तरी डेमोपुरतं मटेरीयल आहे बर
का इथं! फक्त ‘सकर’च्या लेव्हल टू, लेव्हल थ्री वर
थोडंसं दुखेल तुम्हाला. त्याचं काय आहे ना, हा
‘सकर’ गुळगुळीत स्कीनसाठी डिझाईन केलाय. आता
ज्या भागावर हा वापरायचा तिथं ‘एवढे’ केस
असतील हे त्या डिझायनरला तरी कसं सुचणार
म्हणा.”
असं बोलत असतानाच तिनं रेग्युलेटरवर लेव्हल वन
सेट करुन सकर ‘ऑन’ केला. मला छातीवर हलकासा
झटका बसल्यासारखं वाटलं, पण ते दोन अर्धगोल
आता एकदम फिट बसले होते.
“तुमच्या गैरहजेरीत तुमच्या मैत्रिणीचे हात फार दुखू
नयेत, म्हणून हे खास मशिन आमच्या कंपनीनं
बनवलंय. हे लेव्हल वन वर माउंटींग झालं की हळूहळू
लेव्हल वाढवत न्यायच्या. या अशा…”
असं म्हणत तिनं लेव्हल टू घेतली. आता माझ्या
छातीवरचा दाब वाढल्याचं मला जाणवलं. त्या
अर्धगोलांच्या बॉर्डरमधे केस अडकून ओढले गेल्यानं
थोडं दुखत होतं खरं, पण त्यापुढचं फीलिंग जबरदस्त
होतं.
निप्पलभोवती कुणाचं तरी तोंड असल्याची जाणीव
होती ती. शक्य तितकं ‘मटेरीयल’ तोंडात भरुन
कुणीतरी जोरात ओढतंय, असं वाटत होतं. माझ्या
चेहर्यावर समाधानाचं हसू बघून तिनं रेग्युलेटरवर
लेव्हल थ्री सिलेक्ट केली. अचानक माझ्या
छातीवरचा दाब थांबला. मला वाटलं, मशिन बंद पडलं
की काय. पण तेवढ्यात ते दोन्ही अर्धगोल जागेवरच
फिरु लागले. आधी दोन्ही उजवीकडे थोडेसे गोल
फिरले, मग डावीकडे. त्यानंतर एक डावीकडे, दुसरा
उजवीकडे. दोन-तीन वेळा असं फिरुन झाल्यावर पुन्हा
दाब वाढू लागला, आणि फिरण्याचा स्पीडही.
हातांनी एखाद्या मुलीचे गुबगुबीत स्तन दाबावेत,
पिरगाळावेत, तसंच त्या मशिनचं काम चाललं होतं.
तोंडानं चावणं आणि हातानं पिरगाळणं, या दोन्ही
क्रिया एकाच वेळी होत असल्यानं प्रचंड एक्साईट
व्हायला झालं होतं. आपण कुठं आहोत, कुणासमोर
आहोत, सगळं विसरुन मी सोफ्यावर मागं मान
टाकली आणि ट्रॅकपँटवरुनच माझ्या उत्तेजनेला दाबत
विव्हळू लागलो. आह् आह् ओह् ओह् असे आवाज
माझ्या तोंडून फुटू लागले. तेवढ्यात…
अचानक ‘बूब सकर’ बंद झाला. छातीवरचा पूर्ण दाब
गेला. मी रागानं डोळे उघडून समोर उभ्या असलेल्या
तरुणीकडं बघितलं.
“आय होप यू लाईक्ड इट, सर,” खोडकरपणे हसत
तिनं विचारलं.
“ऑफ कोर्स, येस! पण ते मधेच बंद कसं पडलं?”
“त्याला ऑटो साउंड सेन्सर आहे सर. वेगवेगळ्या
लेव्हल्सनुसार युजरच्या आवाजाच्या तीव्रतेची
पातळी सेट केलेली आहे. यामधे अजून लेव्हल फोर,
लेव्हल फाईव्ह, लेव्हल सिक्स, आणि लेव्हल सेव्हन
इतक्या लेव्हल्स आहेत. पण ‘लेव्हल थ्री’लाच तुम्ही
‘लेव्हल सिक्स’ची आवाजाची पातळी क्रॉस केलीत.
त्यामुळं तुमच्या सुरक्षेसाठी मशिन ऑटो स्वीच
ऑफ झालं.”
“म्हणजे, तुम्ही म्हणताय की मला लेव्हल थ्री सहन
नाही झाली? मग लेव्हल सेव्हनपर्यंत बायका कशा
काय वापरणार हे मशिन?”
“हाच तर खूप मोठा गैरसमज असतो पुरुषांचा, सर.
त्यांना वाटतं की आपणच शारीरिक यातना सोसू
शकतो. आपण किती ताकदवान, यावर ते
स्त्रियांच्या सहनशक्तीची लेव्हल ठरवतात. पण
प्रत्यक्षात स्त्रियाच कित्येक पटींनी सहनशील
आणि ताकदवान असतात. पण पुरुषाचा इगो
सांभाळण्यासाठी त्या हे गैरसमज दूर करण्याचा
प्रयत्न करत नाहीत.”
“छे! मला नाही पटत,” माझा इगो नक्कीच दुखावला
गेला होता. “हे सिद्ध करु शकता तुम्ही?”
“अर्थातच!” एका सेकंदात तिनं उत्तर दिलं आणि
माझ्या छातीवरुन ‘बूब सकर’ काढून घेत ती
म्हणाली, “प्रत्यक्ष हात आणि तोंडाचा फोर्स टेस्ट
करणारं मशिनही आहे माझ्याकडं.”
‘बूब सकर’चा बॉक्स परत बॅगेमधे ठेवून तिनं दुसरी
एक लंबुळकी डबी बाहेर काढली. त्यातून दोन लांब
वायर्सला जोडलेला एक इंडीकेटर काढला.
माझ्यासमोर येऊन तिनं ते मशिन मला बघायला दिलं.
त्या दोन्ही वायर्सच्या टोकांना सुईसारखं काहीतरी
जोडलं होतं. इंडीकेटरच्या डिस्प्लेवर दोन सेक्शन
होते. एकावर लिहिलं होतं, लेव्हल ऑफ फोर्स आणि
दुसर्यावर, लेव्हल ऑफ साउंड.
मी मशिनचं निरीक्षण करेपर्यंत तिनं माझ्यासमोर
स्वतःचा टी-शर्ट काढून टाकला होता. इतका वेळ
त्या ढगळ्या टी-शर्टमुळं माझ्या लक्षात नव्हतं
आलं, पण आता पिवळ्या पुश-अप ब्रामधे तिचे
भरदार स्तन खूपच आकर्षक दिसत होते. तिच्या
काळ्यासावळ्या त्वचेवर एक प्रकारची तुकतुकी
होती. त्यामुळं तिचे सरळ खांदे, ब्रामधून डोकावणारे
भरीव स्तन, सपाट पोट, त्यावर मधोमध खोलगट
बेंबी, हे सगळं शाळीग्रामात घडवलेल्या देवीच्या
मूर्तीसारखं वाटत होतं.
अजिबात न लाजता ती छातीची मादक हालचाल करत
सोफ्यावर माझ्याशेजारी येऊन बसली. मग माझ्या
हातातून ते मशिन घेऊन तिनं दोन्ही वायर्स सरळ
केल्या. मानेनंच मला जवळ यायला खुणावलं. माझी
तर तिच्या छातीवरुन नजरच हटत नव्हती. ते मस्त
गरगरीत गोळे कुस्करण्यासाठी हात शिवशिवत होते
आणि तोंडातून लाळ टपकायचीच बाकी होती.
“उघडा.”
तिच्या आवाजानं मी भानावर आलो. पण काय
करायचं ते न सुचून तसाच तिच्याकडं बघत राहिलो.
“उघडा ना सर. टेस्टींग करायचंय…” असं म्हणत
तिनं स्वतःच माझा हात घेऊन आपल्या छातीवर
ठेवला. तिच्या छातीचा कडकपणा आणि आकार
जाणवून माझ्या अंगात वीज सळसळली. मी झटकन
उठून तिच्या समोर आलो. गुडघ्यांवर बसत मी
दोन्ही हातांनी तिचे गोळे दाबू लागलो.
“असं नाही, सर. हे मशिन जोडल्यावर करा.
त्याआधी ही ब्रा काढावी लागेल.”
मी उत्साहानं ब्राचं हुक चाचपडू लागलो. तिच्या
स्तनांच्या गोलाईमुळं ब्राचं छोटंसं हुक दोन्ही
गोळ्यांच्या मधे लपलं होतं. मी मुश्कीलीनं दोन्ही
गोळे बाजूला करत ते हुक खोललं, तसे उसळी मारुन
दोघे बाहेर आले. दोन्ही हातांनी तिची ब्रा पकडत मी
तिच्या हातांतून सोडवून घेतली. कुठल्याही
आधाराशिवाय ताठ उभे राहिलेले तिचे स्तन, हातांतून
ब्रा सोडवताना होणारी त्यांची मादक हालचाल,
बरोबर मधे नेम लावून बसवल्यासारखे काळे छोटे
मनुके, आणि त्याभोवती साधारण रुपयाच्या
नाण्याएवढी डार्क चॉकलेटी वर्तुळं.
नुसतं बघूनच खाली माझ्या पँटमधे आचके बसू लागले.
“आता हे टेस्टींग मशिन मी माझ्या बूब्सना जोडते.
‘बूब सकर’चं काम मात्र तुम्हाला करावं लागेल.
कराल ना?” गालात जीभ घोळवत तिनं लाडीकपणे
विचारलं.
माझी काय बिशाद नाही म्हणायची!
त्या दोन वायर्सची टोकं तिनं दोन्ही स्तनांच्या
बाजूला चिकटवली. डिस्प्ले इंडिकेटर शेजारी
सोफ्यावरच ठेवला आणि म्हणाली,
“करा आता सुरु. तोंड वापरा, हात वापरा, दाबा,
चावा, पिरगळा. काहीही करा, फक्त या इंडिकेटरवर
लक्ष राहू द्या. तुमची फोर्स लेव्हल आणि माझी
साउंड लेव्हल मॅच होते का, तेवढं बघा.”
पडत्या फळाची आज्ञा स्वीकारुन मी ताबडतोब
तिच्या छातीवर झडप घातली. आधी दोन्ही गोळे
एकदम कुस्करायचा विचार होता. पण अपेक्षेपेक्षा
बरेच मोठे होते तिचे स्तन. म्हणून मग दोन्ही
हातांच्या ओंजळीत एक गोळा पकडून मी तिच्या
कडक निप्पलला जीभ लावली. तिच्या अंगावर शहारा
आलेला मला स्पष्ट जाणवला. दोन्ही हातांनी तिचा
स्तन दाबत मी शक्य तितकं ‘मटेरीयल’ तोंडात
भरायचा प्रयत्न करु लागलो. माझ्या चोखण्याचा
स्पीड वाढेल तशी तिच्या श्वासांची गती वाढत
होती.
हे सगळं सुरु असतानाच माझं त्या इंडीकेटरवरही
लक्ष होतं. मी तिचे गोळे दाबून चोखायला सुरुवात
केली तेव्हा त्यावर फोर्स लेव्हल ‘वन’ दिसत होती,
आणि साउंड लेव्हल ‘झीरो’. मी चोखण्याचा स्पीड
वाढवला तरी तिचा फक्त श्वासच जोरजोरात होत
होता. मग मी चोखणं कमी करुन हातांचा दाब
वाढवला आणि तिचं निप्पल दातांत पकडून जोरात
चावलं.
‘आह्’ असा आवाज करुन तिनं दोन्ही हात माझ्या
डोक्यावर आणले. इंडिकेटरवर साउंड लेव्हल ‘वन’
झाली होती. पण फोर्स लेव्हल ‘टू’ आणि ‘थ्री’ अशी
बदलत होती. मी एका हातानं तिचा एक स्तन
पिरगाळत त्यावरचा निप्पल चावू लागलो. तेव्हाच
दुसरा हात तिच्या दुसर्या स्तनावरुन फिरवत मी
दुसरं निप्पल चिमटीत पकडलं. आता दातांच्या आणि
बोटांच्या चिमटीत दोन्ही निप्पल चिरडले जात होते.
मागे सोफ्यावर मान टाकून ती माझं डोकं आपल्या
छातीवर दाबत होती आणि मोठ्यानं हुंकारत होती.
साउंड लेव्हल ‘टू’ आणि फोर्स लेव्हल ‘फोर’ झाली
होती. पण तिच्या त्वचेचा स्पर्श, स्तनांचा
गुबगुबीतपणा, निप्पल्सची ताठरता, या सगळ्यांमुळं
माझा लंड पूर्ण ताठ होऊन आचके देऊ लागला होता.
तिच्या छातीवरचा फोर्स अजून वाढवण्यासाठी मी
दोन्ही हातांनी धसमुसळेपणा करत तिचे गोळे जमेल
तसे दाबू लागलो, पिरगाळू लागलो. आळीपाळीनं दोन्ही
निप्पल चावू लागलो. मी ते इतक्या जोरात चावले
होते की त्यांचा ताठरपणा कमी होऊन ते थोडे हुळहुळे
झाल्याचं जाणवत होतं. आता इंडिकेटरवर फोर्स
लेव्हल ‘सिक्स’ दाखवत होती. ती माझं डोकं
आपल्या छातीवर दाबत, आपले स्तन अजून माझ्या
तोंडात कोंबत आह् आह् करत सीत्कारत होती. मी
अजून ताकद लावून तिचा स्तन निम्मा-अर्धा तोंडात
भरुन घेतला आणि जीव खाऊन चावला.
आऽऽ करुन जोरात किंकाळी फुटली. साउंड इंडिकेटर
लेव्हल ‘थ्री’ दाखवत असतानाच मी धाडकन मागं
जमिनीवर पडलो. इतका मोठा आवाज होऊनही लेव्हल
‘थ्री’ कशी, याचा विचार करत असताना मला
जाणवलं…
ती किंकाळी माझी होती!
प्रचंड उत्तेजनेनं माझा बांध फुटला होता. जोरात
ओरडून मी खाली पडलो होतो. माझ्या ट्रॅकपँटवर पुढे
मोठ्ठा ओलसर डाग दिसत होता.
ती मात्र स्वतःच्या हातांनी स्वतःचे स्तन आणि
हुळहुळे झालेले निप्पल कुरवाळत होती. माझ्या पँटकडं
आणि माझ्याकडं बघत गर्वानं हसत होती.
“बघितलंत सर? मी म्हणाले होते ना, स्त्रियाच
पुरुषांपेक्षा जास्त सहनशील आणि ताकदवान
असतात. तुम्ही स्वतः किती ‘फोर्स’ सहन करु
शकता आणि तुमच्या गर्लफ्रेन्डवर, बायकोवर किती
‘फोर्स’ वापरता, ते आता कळलं असेल ना तुम्हाला?”
मी काहीच उत्तर देण्याच्या परिस्थितीत नव्हतो.
निमूटपणे तिचं बोलणं ऐकत, माझ्या श्वासांवर
नियंत्रण आणण्याचा प्रयत्न करत खाली
जमिनीवरच बसलो होतो.
“फारच दमलात का सर? पुढच्या खेळण्याची ट्रायल
बघायचीय?” असं विचारत ती सोफ्यावरुन उठली.
इंडीकेटर आणि वायर्स नीट गुंडाळून परत बॅगेत
ठेवत ती अजून काहीतरी शोधू लागली.
आता तिच्या अंगावर फक्त निळी जीन्स होती.
पाठीमागून तिची काळी, भरदार पाठ जाम सेक्सी
दिसत होती. जीन्सच्या फिटिंगमुळं तिचे गरगरीत
नितंबसुद्धा आकर्षक वाटत होते. तिच्या जीन्समागं
लपलेले कलिंगडासारखे गोळे हाताळायला काय मजा
येईल… हिची गांड कपड्यांतूनच एवढी सेक्सी
दिसतीय, खरोखर हिची गांड मारायला मिळाली तर…
